یاس ارغوان

خانه ای خواهم ساخت...

خانه ای خواهم ساخت

که در و پنجره اش قفل شود

تا کسی بی اذن من داخل خانه نشود

میهمانم قدمش بروی چشمم، لیکن

آنکه از خانه بخواهد دل بدزدد هرگز

من دگر پیر شدم

خسته…

زمین گیر شدم

پای رفتن به سراغ دل خود را هیچ ندارم، هرگز

با دلم بازی بس است

این چراغ آخر است

بگذارید تک و تنها به خودم فکر کنم

بنویسم و مرور فکر خویش

خاطرات تلخ و ریش

دفتری با برگ کاهی از همه رنج دلم

دل خونین، بغض خسته، فکر رنجور ای خدا…

درد دارم بخدا…

خانه ای خواهم ساخت پیر شدم بازی چراغ درد یاس ارغوانی

مهسا (نیلا) چهارشنبه 15 بهمن 1393 ساعت 10:45

نظرات 6 + ارسال نظر

سوگی دوشنبه 20 بهمن 1393 ساعت 13:32 http://sogand-sogand.blogfa.com

اپممممممممممممممممممممممم

باشه مییییییام

رها جمعه 17 بهمن 1393 ساعت 10:38 http://rahaafrughi.mihanblogcom.

عالی بود

مهسا پنج‌شنبه 16 بهمن 1393 ساعت 09:23 http://irongirls.blogfa.com/

چه زیباست که در اندیشه مان
دوست داشتن است …
چه شادی بخش است
وقتی نگاهمان می خندد.
چه مست می شود این دنیا آنگاه که …
دلمان پر از امید به فردایی روشن است.
من می دانم
از همین صبح زیبا …
از این گنجشکانی که رقصان آواز می خوانند …
از این صدای گذر آب در نهر کوچک می دانم...
آری، امروز روز خوبیست …
بی شک معجزهای در راه است

مجتبی چهارشنبه 15 بهمن 1393 ساعت 19:43 http://gowithwith.blogsky.com

آدمهای زیادی هستند…
که منتظر خوشبختی هستند،
اما غافل از اینکه،
قانون طبیعت برعکس است…
این خوشبختی است که منتظر ماست،
زیرا خود ما خالق آن هستیم …

مجتبی چهارشنبه 15 بهمن 1393 ساعت 19:41 http://gowithwith.blogsky.com

اگر جایی که ایستاده اید را نمیپسندید تغییر دهید شما درخت نیستید، رود هسید.
زندگی کوتاه است یاد بگیریم حتی اگر دندان هم نداشتیم باز بخندیم و بخندیم و بخندیم