ماه تابید
ماه تابید و چو دید آن همه خاموش مرا
نرم باز آمد و بگرفت در آغوش مرا
گفت :خاموش در اینجا چه نشستی؟ گفتم:
بوی محبوبه ی شب می برد از هوش مرا!
بوی محبوبه ی شب بوی جنون پرور عشق
وه، چه جادوست که از هوش برد بوش مرا
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد