میگویند در یک مجلسی از ژولیده
نیشابوری پرسیدند: میتوانی فی البداهه شعری بگویی که ده تا کلمه " دل "
درآن باشد و هر کدام معنای مختلفی داشته باشد.
و او رباعی زیر را در همان مجلس سرود:
دلبری با دلبری دل از کفم دزدید و رفت
هرچه کردم ناله از دل ، سنگدل ، نشنید و رفت
گفتمش: ای دلربا دلبر زدل بردن چه سود؟!
از ته دل بر من دیوانه دل ،خندید و رفت
منم اینو. قبلا شنیده بودم
ابتکار خاصی و فوق الاده ای. دارن
خیلی هم جالب
پست فوق الاده ای
چ جالب
منم متولد 73 هستم
دهه هفتادیا همشون خاصن
ممنونم از حظورتون
بله همشون خاصن .خواهش